De groepsexpositie bij galerie ARTcetera, waar mijn werk momenteel deel vanuit maakt, is tevens een presentatie van de kunstenaars die ook aangesloten zijn bij de online-galerie van ARTcetera.

Het was lastig om werk uit te zoeken voor deze expositie. Ik kon kiezen voor een aantal panelen die als het ware met elkaar een verhaal vertellen, of werken die een onderlinge relatie hebben door de materiaalkeuze, het kleurgebruik of de thematiek. Natuurlijk kon ik ook kiezen voor werk dat op het eerste oog geen directe relatie met elkaar heeft en dat was waar ik op uit kwam. Op deze manier kan de bezoeker kennis maken met mijn ‘schilderijen van papier’, de verschillende papiersoorten waar ik mee werk, materiaalbehandeling en symboliek. Omdat keuzes maken nu eenmaal niet makkelijk is koos ik vier werken uit in plaats van de gevraagde drie. Er hangen dan ook drie schilderijen, het vierde kan tevoorschijn worden gehaald wanneer ernaar gevraagd wordt.

Ik nam de Winterdroomboom mee. Aan de hand van dit paneel vind ik het fijn om iets uit te leggen over mijn manier van werken. De blauwe vlakken die op de achtergrond zichtbaar zijn, zijn opgebouwd uit kleine langwerpige blokjes papier. Ik snijd de stukjes met de hand en verlijm ze dakpansgewijs op het paneel. Door het materiaal op deze manier te verwerken ontstaan nieuwe structuren en krijgt het papier meer diepte. De vormen verbeelden voor mij de stad, eindeloos veel gebouwen dicht opeen. Doordat ik in de stad woon is het vaak mijn vertrekpunt, het is dat wat mij omringt en waar ik me los van moeten maken om bij andere dingen van het leven te komen die voor mij belangrijk zijn, bijvoorbeeld natuur, spiritualiteit en de onderlinge verhouding tussen deze verschillende facetten van het leven.

Voor de boom heb ik verschillende vellen blauw papier in snippers gescheurd en vervolgens aan elkaar gelijmd, er ontstaat een nieuw vel papier waar de blauwtinten in elkaar overvloeien. Over dit ‘nieuwe vel’ is wit asurakusuipapier aangebracht. Door de manier van verwerken lost een deel van het papier als het ware op en blijft alleen de vezel zichtbaar. Uit dit samengestelde vel is de boom gesneden, deze is vervolgens over het stadsaanzicht geplaatst. De boom versluiert de stad, het wit van het papier versluiert de takken van de boom. Het geeft een illusie van sneeuw; de Winterdroomboom.

De volgende keuze werd de Vlinderladder, vanwege het materiaal – krantenpapier – en, hoe kan het ook anders… de vlinder.

Voor dit paneel is krantenpapier uit de eerste helft van de vorige eeuw gebruikt. Het begint bij het maken van allemaal snippers krantenpapier. De stukjes onbedrukt papier gaan bij elkaar, de snippers van foto’s komen in bakjes, evenals de verscheurde kolommen met tekst, waarbij de verschillende lettertypes weer een eigen structuur opleveren. Door de snippers aan elkaar te lijmen ontstaan vellen papier die bijvoorbeeld alleen zijn opgebouwd uit letters, foto’s (de grijs- en zwarttinten) of het onbedrukte papier van de randen van de krant. Uit deze vellen worden de vlinders gesneden en vervolgens in verschillende lagen op het paneel geplaatst. Door delen weg te snijden worden de onderliggende lagen zichtbaar.

Ik gebruik de oude kranten onder meer omdat ik de verkleuring zo mooi vind, de tijd en het licht heeft verschillende kleurtonen aan het papier gegeven, een bijna perkamentachtig effect is ontstaan.

De vlinders in het paneel als symbool voor de ziel, bewegend tussen hemel en aarde. Er zijn zowel gevoelens van afscheid als ontmoeten die op de onzichtbare ladder plaatsvinden. Herkenning vanuit een diep innerlijk weten.

Het derde paneel dat ik uitzocht is Initiatie III. Door dit werk loopt het patroon van het labyrint van Chartres. Het labyrint wordt soms verward met een doolhof, maar het zijn twee heel andere vormen en ervaringen wanneer je ze loopt. Het labyrint is een slingerende weg, je kunt geen afslagen nemen, het is onmogelijk om erin te verdwalen. Uiteindelijk kom je altijd in het centrum, de kern uit. Het labyrint wordt gezien als een inwijdingsweg en is tevens symbool voor de levensloop.

Het doolhof daarentegen kent vele paden en keuzen, het is ontworpen om te verdwalen.

De gebouwen in dit paneel – de vormen waar het labyrint doorheen loopt – zijn voornamelijk gemaakt van verschillende soorten behang. De gebouwen staan voor mij symbool voor de dagelijkse dingen, dat waar ik me los van wil maken om de wandeling door het labyrint te ervaren, een wandeling die altijd anders voelt.

De vlinder – de ziel legt zijn weg af door het labyrint en draagt in dit werk het licht en de warmte van de zon (het bladgoud) in de vleugels met zich mee.

Het laatste paneel dat ik uitzocht voor de expositie bij ARTcetera is Natuurbeleving – Boomtak. Het maakt op het moment geen deel uit van de expositie, maar is wel in stock.

Het gebruikte materiaal op dit paneel is een combinatie van krantenpapier uit de eerste helft van de 20ste eeuw en geïmpregneerde bladeren op een papierenondergrond. Het krantenpapier is in fijne stukjes gescheurd, de verkleuring van het papier is door de tand des tijds (het is immers uit de eerste helft van de vorige eeuw) ontstaan. Voor mij symboliseert dit materiaal hoe de tijd impact heeft op gebeurtenissen, uit de geschiedenis en uit ons persoonlijke leven. Ook hoe ze wel deel uit blijven maken van wie we zijn, het stroomt door onze aderen, door takken, door nerven.

De expositie bij Galerie ARTcetera is nog tot en met 7 oktober te bezoeken en bevat tevens werk van Patrick Dreuning, Lilian Steenhuisen, Fieke van Dieren, Andrea Beckers, Ton Lindhout en Marly Freij.