Rituelen
Ik heb gretige ogen, laat het onvoorstelbare
naar binnen stromen via papier
met andere woorden: hoe prachtig
verwondering op een wit vlak zijn
contouren vindt. Papier is de puurste vorm
van mogelijkheid, wit papier, geschept papier,
ruimte scheppen op een wit vlak.
Hoe tactiel, hoe tastbaar is schrijven, knippen,
scheuren, plakken in een wereld vol schermen.
Een wit papier is een altaar,
kunst is niets meer dan een ritueel
om mijn gulzige ogen te vullen.
 |
| werk in uitvoering |
Dit gedicht schreef Lilian Zielstra voor de opening van de expositie Papier Kunst in Roden. Lilian is momenteel de Stadsdichter vanGroningen.
Bijzonder hoe zij de liefde voor papier, het werken met papier en de expositie Papier Kunst in poëzie op papier weet te vangen.