Vandaag lijkt voor heel Nederland het gewone leven weer te beginnen, de meteorologische zomer is voorbij, kinderen gaan weer naar school, cursussen gaan van start, verhalen over de afgelopen vakantie worden uitgewisseld en uitnodigingen voor openingen van exposities stromen binnen.

Mijn leven speelt zich niet af op het ritme van schoolvakanties, gevoelsmatig meer op het ritme van de seizoenen. Heerlijk vond ik het om de afgelopen maanden wakker te worden van het vroege ochtendlicht dat door de dunnen gordijnen naar binnen kwam, tijd om rustig op te staan, thee te zetten en met mijn pen te mijmeren op het papier. Vervolgens vroeg aan het werk terwijl de wereld nog lijkt te slapen, stille creatieve uren. Daarna de buitenwereld binnen laten, mail en krant lezen, boodschappen doen en een blik op social media werpen. Ik kwam er weinig toe om zelf dingen te posten, soms is het nodig om wat meer in mijn binnenwereld aanwezig te zijn.

‘mijn’ mijmerbankje in het park

Natuurlijk had ik kunnen vertellen over de fietstochtjes langs de Amstel (wat houd ik toch van de geur van water, wuivend riet en dromerige prieeltjes bij statige landhuizen), de wandelingen door het Amstelpark (waar de warmte en droogte duidelijke sporen heeft achtergelaten) de bezoeken aan diverse musea (net als vele anderen genoot ik van Studio Drift in het Stedelijk – gedachten over hoe je vergankelijkheid kunt vangen, bijna eeuwig lijkt te kunnen laten voortduren – maar natuurlijk ook de Papier Biënnale in Rijswijk, of naar aanleiding van het boek ‘En het wonder ben jij’ van Eva Posthuma de Boer de vele zelfportretten van Aad Donker in het Jan van der Togtmuseum). Ook waren er veel boeken, ‘Zevenduizend eiken’ van Sare Baume voelde als heel dichtbij mijzelf, ‘Moedervlekken’ van Grunberg eindelijk eens iets van hem gelezen, ‘Droef gemoed’ van Antoine Bodar en Nels Fahner liet mij denken over de scheidlijn tussen melancholie en depressie, ‘De moord op Commendatore’ van Murakami wat is het toch heerlijk om in zijn boeken te verdwijnen. Begonnen ben ik in ‘De Uitreis’ van Virginia Woolf en ‘De eeuwigheid verzameld’ de biografie over Helene Kröller-Müller door Eva Rovers, met deze twee boeken stap ik langzaam in de herfst of blijf ik nog even hangen in de nazomer.

Ook had ik kunnen vertellen over de panelen waar ik aan werkte, bijvoorbeeld voor een expositie in Roden, Galerie Kunstcentrum K38 van 12 oktober tot met 4 november, maar daar is nog tijd voor.

Eerst, ja ik zei het al eerder -de uitnodigingen voor exposities stromen binnen- en ik voeg daar het mijne aan toe, de opening van Artcetera en Lunch een online galerie met een fysiek onderkomen in Badhoevedorp. Tijdens de expositie zijn van verschillende aangesloten kunstenaars een aantal werken te zien, zie de afbeelding hieronder.

Ik sluit af met Tot Ziens, hier of vrijdag 7 september van 17.30 tot 20.00 in galerie Artcetera, Arendstraat 5, 1171 DZ in Badhoevedorp, of in Roden of op een ander moment. Ik houd u op de hoogte.