Een nieuwe week, een blank canvas.

Ik denk dat ik de afgelopen anderhalf jaar geen miniaturen heb gemaakt, de plaatsen waar ik exposeerde ‘vroegen’ om ander – groter – werk. Ook mijn eigen belangstelling, de manier waarop ik mijn verhaal zichtbaar wilde maken, lag elders.

Terwijl ik opruim kom ik een stapel lege plankjes tegen, gezaagd op ‘miniatuur’ formaat. Na lange tijd voel ik het kriebelen, de zin om weer op dit kleine oppervlak 7 bij 29 cm te werken. Niet voortdurend, maar als uitstapjes. In plaats van op hun zwarte omlijsting plaats ik ze op een klein ezeltje, leuk om een andere manier van presenteren te ontdekken. Ook schieten mijn nieuwe locaties te binnen om ze ter verkoop aan te bieden.

Misschien wordt het tijd voor een ‘miniaturendag’ in de week. Is toch leuker dan maandag wasdag of woensdag gehaktdag.