Afgelopen vrijdag samen met mijn lief mijn expositie in de Benedictushof van de Abdij van Egmond ingericht. Ik kijk genietend terug op deze dag. Eerst een paneel, dat ik op het laatste moment toch nog ingelijst wilde hebben, opgehaald bij Jollijst. Vervolgens de rit door de weilanden en naar toe, omdat we vroeg waren nog even een broodje en een drankje op een mooi plekje buiten.

Bij aankomst bij de abdij en de Benedictushof trof direct de sfeer van aandachtigheid en hard werken in combinatie met een zekere rust mij.

Het inrichten nam meer tijd in beslag dan verwacht; toch weer even opnieuw schuiven en iets verhangen, wat komt waar het best tot zijn recht, hoe valt het licht, wel of niet in serie bij elkaar hangen en zo verder. Je bedenkt het van te voren, maar op de locatie zelf is het toch net weer even anders.

Ondertussen fijne uitwisseling met de medewerkers van de Benedictushof, de Broeders, en bezoekers.

Af en toe afgeleid door twee puttertjes die in de boomgaard scharrelden, een kat die dacht sneller te kunnen zijn dan een passerende haas (dat bleek een illusie), een aangereikte kom kippensoep met uienbrood en de bijbehorende mededeling dat we ook even rust moest moesten nemen, en ondertussen steeds een keurende blik door de ruimte werpen, de blik veranderde langzaam van onrust naar tevredenheid.