Jawel, het is vandaag Blue Monday; in de ochtendprogramma’s komen lachtherapeuten en met elkaar dansende collega’s langs om de somberheid van deze dag te bestrijden. Het schijnt dat we massaal teleurgesteld zijn over het mislukken van onze goede voornemens, vakanties die nog te ver weg lijken, het sombere weer en dan is voor velen de maandag ook nog eens de eerste werkdag van de week… Tja, het kan tegenzitten 😉

Aan deze, sinds 2005 bestaande dag, ligt een wetenschappelijke formule ten grondslag en we hebben hem te danken aan de Britse psycholoog Cliff Arnall, voor wie meer wil weten, begin de zoektocht bij Wikipedia.

Mijn Blues laat ik soms los in mijn panelen; vlinders slaan hun vleugels uit in de stad, zoeken hun weg en glippen misschien door de poort om andere kleuren en plaatsen te ontdekken waar ze zich op dat moment nieuwsgierig naar zijn of zich meer thuis voelen.

De Blues kan zich ook bewegen naar een meditatieve meer mijmerende staat van zijn, zo is op een koude dag met een vleugje sneeuw het idee van de Winterdroomboom ontstaan. De ‘making off’ van dit paneel is in een ouder weblog terug te vinden.

Overigens heb ik vandaag geen lachtherapeuten nodig, ook mis ik de dansende collega’s niet. Ik maak door weer en wind mijn dagelijkse wandeling, geniet van mijn werk, plan een bezoek aan de Hermitage, steek daar waar het donker is een kaars aan, de hyacinten verspreiden een heerlijke zoete geur, en ben bezig in een prachtig boek.