Inmiddels is het nieuwe jaar op gang gekomen, fijn, want zo rond oud en nieuw overvalt de melancholie mij in alle hevigheid. Gelukkig heb ik met het verstrijken der jaren ook een dosis zelfspot en relativeringsvermogen ontwikkeld dus kom ik prima door alle oliebollen, gelukwensen, soms onhandige zoenen en vuurwerkknallen heen, inmiddels hebben we zelfs Blue Monday achter ons liggen, dus kom maar op met de rest van 2018.

Zo rond de jaarwisseling kwam ik op verschillende plaatsen de opmerking tegen dat het nieuwe jaar als een blank canvas voor me lag. Woorden uitgesproken als troost en ter aanmoediging. Bij mij ondersteunde ze de melancholie waar ik in het eerste deel van dit blog aan refereerde, maar het gaf ook goede zin. Kortom de periode rondom Oud en Nieuw blijft er een van dualiteiten.

Het nieuwe jaar als blank canvas, het tegendeel is wat mij betreft waar. Zorgen over de gezondheid van een aantal mensen die mij dierbaar zijn neem ik mee het nieuwe jaar in, het gemis van vrienden en familieleden waar we afscheid van hebben moeten nemen voelt even heel scherp, en de agenda voor 2018…? die is behoorlijk gevuld, er staat al een vergadering op 21 december 2018 gepland.

Er is veel om mij op te verheugen, in februari exposeer ik voor de derde keer in Galerie de Pomp in Warmond, er komt weer een ledenexpositie met de kunstenaars van kunstenaarsvereniging Sint Lucas in de Oosterkerk in Amsterdam aan, ik bezoek samen met mijn werk Goeree-Overvlakkee en er staan een paar beurzen in de agenda.

De plannen om het schrijfvuur verder uit te dragen, zowel naar anderen als voor mijzelf, krijgen steeds concretere vormen. Ik heb voor mij een aantal inspirerende cursussen ingeschreven, er staan etentjes met vrienden genoteerd (en ja we gaan dit jaar echt een keer bowlen), er zijn ideeën over weekendjes weg, er komen mooie exposities aan om te bezoeken, er ligt een heerlijke stapel ongelezen boeken op mij te wachten… Wanneer ik alles nu ook nog een beetje in evenwicht krijg dan komt het helemaal goed.

Kortom het nieuwe jaar is van start, het leven gaat weer verder, en ik hoop dat ik nog een lange tijd verder mag gaan samen met de mensen die mij dierbaar zijn, en daarbij heel veel blanke canvassen (in mijn geval panelen) mag vullend, de ideeën stromen.