Ieder jaar geniet ik er van hoe het groot hoefblad opkomt langs de waterkant, ineens verandert het uitzicht vanaf de oever totaal door de enorme grote bladeren die uit het niets lijken op te komen. De nerf van het blad is al voor veel van mijn ‘schilderijen van papier’ een inspiratiebron geweest.
Het gebruikte materiaal op dit paneel is een combinatie van krantenpapier uit de eerste helft van de 20ste eeuw en geïmpregneerde bladeren op een papieren ondergrond.
Het krantenpapier is in fijne stukjes gescheurd, de verkleuring van het papier is door de tand des tijds (het is immers uit de eerste helft van de vorige eeuw). Voor mij symboliseert dit materiaal hoe de tijd impact heeft op gebeurtenissen, uit de geschiedenis en uit ons persoonlijke leven. Maar hoe ze wel deel uit blijven maken van wie we zijn. Het stroomt door onze aderen, door takken, door nerven.
Nu is het de tijd van het jaar dat de bladeren verkleuren, verdorren en uiteindelijk helemaal verdwijnen. Het is op dit moment hun kleurenpalet dat mij inspireert. Rood, geel en bruin mengen zich door het groen.
