Voor een paneel in opdracht volgt mijn potlood de contouren van het labyrint van Chartres. Als altijd met verwondering, een pad waarbinnen je niet kunt verdwalen maar weldegelijk het gevoel kunt hebben de weg kwijt te zijn. Meanderend bereik ik het centrum, laat mijn potlood rusten en vraag mij af wat nu mijn uitzicht is, vanuit mijn kern.